|
Karayolu Yapısı;
Karayolunun kendisi ile karayolunun üstünde, yanında, altında veya yukarısındaki; ada, ayırıcı oto korkuluk, istinat duvarı, köprü, tünel, menfez ve benzeri yapılardır.
Karayolu Sınır Çizgisi;
Kamulaştırılmış, kamuya terk veya tahsis edilmiş karayolunda, mülkle olan sınır çizgisidir.
İki Yönlü Karayolu;
Taşıt yolunun her iki yöndeki taşıt trafiği için kullanıldığı karayoludur.
Tek Yönlü Karayolu;
Taşıt yolunun yalnız bir yöndeki taşıt trafiği için kullanıldığı karayoludur.
Bölünmüş Karayolu;
Bir yöndeki trafiğe ait taşıt yolunun bir ayırıcıyla belirli şekilde diğer taşıt yolundan ayrılmasıyla meydana gelen karayoludur.
Erişme Kontrollü Karayolu (Otoyol);
Özellikle transit trafiğe tahsis edilen, belirli yer ve şartlar dışında giriş ve çıkışın yasaklandığı, yaya, hayvan ve motorsuz araçların giremediği, ancak izin verilen motorlu araçların yararlandığı ve trafiğin özel kontrole tabi tutulduğu karayoludur.
Geçiş Yolu;
Araçların bir mülke girip çıkması için yapılmış olan yolun, karayolu üzerinde bulunan kısmıdır.
Bağlantı Yolu;
Bir kavşak yakınında karayolu taşıt yollarının birbirine bağlanmasını sağlayan, kavşak alanı dışında kalan ve tek yönlü trafiğe ayrılmış olan karayoludur.
Taşıt Yolu (Kaplama);
Karayolunun genel olarak taşıt trafiğince kullanılan kısmıdır.
Bisiklet Yolu;
Karayolunun, sadece bisikletlilerin kullanmalarına ayrılan kısmıdır.
Yaya Yolu (Yaya Kaldırımı);
Karayolunun, taşıt yolu kenarıyla gerçek veya tüzel kişilere ait mülkler arasında kalan ve yalnız yayaların kullanımına ayrılmış olan kısmıdır.
Banket;
Yaya yolu ayrılmamış karayolunda, taşıt yolu kenarıyla şev başı veya hendek iç üst kenarı arasında kalan ve olağan olarak yayaların ve hayvanların kullanacağı, zorunlu hallerde de araçların faydalanabileceği kısımdır.
Platform;
Karayolunun, taşıt yolu (kaplama) ile yaya yolu (kaldırım) veya banketinden oluşan kısmıdır.
Ana Yol;
Ana trafiğe açık olan ve bunu kesen karayolundaki trafiğin, bu yolu geçerken veya bu yola girerken ilk geçiş hakkını vermesi gerektiği işaretlerle belirlenmiş karayoludur.
Tali Yol;
Genel olarak üzerindeki trafik yoğunluğu bakımından bağlandığı yoldan daha az önemi olan yoldur.
Tehlikeli Eğim;
Araçların emniyetle seyrine devam için vites küçültmeyi gerektiren uzunluk veya açıdaki yol eğimidir.
Kavşak;
İki veya daha fazla karayolunun kesişmesi veya birleşmesiyle oluşan ortak alandır.
Kavşak Ortak Alanı;
Kavşaklarda, kavşağı teşkil eden kollardan ayrı ayrı yaklaşıldığında, kavşaktaki geometrik veya fiziki değişikliğin başladığı çizgiler ile çevrelenmiş alandır.
Yaya Geçidi;
Taşıt yolunda, yayaların güvenli geçebilmelerini sağlamak üzere, trafik işaretleriyle belirlenmiş alandır.
Okul Geçidi;
Genel olarak okul öncesi, ilköğretim ve orta dereceli okulların çevresinde özellikle öğrencilerin geçmesi için taşıt yolundan ayrılmış ve bir trafik işaretliyle belirlenmiş alandır.
Alt Geçit;
Karayolunun, diğer bir karayolu veya demir yolunu alttan geçmesini sağlayan yapıdır.
Üst Geçit;
Karayolunun, diğer bir karayolu veya demir yolunu üstten geçmesini sağlayan yapıdır.
Demir Yolu Geçidi (Hemzemin Geçit);
Karayolu ile demir yolunun aynı seviyede kesiştiği bariyerli veya bariyersiz geçitlerdir.
Ada;
Yayaların geçme ve durmalarına, taşıtlardan inip binmelerine yarayan, trafik akımını düzenleme ve trafik güvenliğini sağlama amacı ile yapılmış olan, araçların bulunamayacağı, koruyucu tertibatla belirlenmiş bölüm ve alanlardır.
Ayırıcı;
Taşıt yollarını veya yol bölümlerini birbirinden ayıran, bir taraftaki taşıtların diğer tarafa geçmesini engelleyen veya zorlaştıran karayolu yapısı, trafik tertibatı veya gereçtir.
Şerit;
Taşıtların bir dizi halinde güvenli seyredebilmeleri için taşıt yolunun ayrılmış bir bölümüdür.
Park Yeri;
Araçların park etmesi için kullanılan açık veya kapalı alandır.
Durak;
Kamu hizmeti yapan yolcu taşıtlarının, yolcu veya hizmetlileri bindirmek, indirmek için durakladıkları işaretlerle belirlenmiş yerdir.
Garaj;
Araçların, genellikle uzun süre durmaları için kullanılan bakım veya servisinin de yapılabileceği kapalı veya açık olan yerlerdir.
Terminal;
İnsan veya eşya taşımalarında, araçların indirme, bindirme, yükleme, boşaltma, aktarma yaptıkları ve ayrıca bilet satışı ile bekleme, haberleşme, şehir ulaşımı ve benzeri hizmetlerin de sağlandığı yerdir.
Servis İstasyonu;
Araçların bakım, onarım ve servislerinin yapıldığı açık veya kapalı yerlerdir.
İşaret Levhası;
Sabit veya taşınabilir bir mesnet üzerine yerleştirilmiş ve üzerinde sembol, renk ve yazı ile özel bir talimatın aktarılmasını sağlayan trafik tertibatıdır.
Işıklı ve Sesli İşaretler;
Trafiği düzenlemede kullanılan ışıklı ve sesli, sabit veya taşınabilir, elle kumanda edilebilen veya otomatik çalışan, üzerinde çeşitli renk, şekil sembol yazı bulunan ve belirli yanma süresi olan, ışık veya sesle özel bir talimatın aktarılmasını sağlayan tertibattır.
İşaretleme;
Taşıt yolu ile bordür, ada, ayırıcı, oto korkuluk gibi karayolu elemanları üzerindeki çeşitli renkte çizgi, şekil, sembol, yazı ve yansıtıcı ve benzerleri ile özel bir talimatın aktarılmasını sağlayan tertibattır.
Karayolu Üzeri Park Yeri;
Taşıt yolundaki veya buna bitişik alanlardaki par yeridir.
Karayolu Dışı Park Yeri;
Karayolu sınır çizgisi dışında olan ve bir geçiş yolu veya servis yolu ile taşıt yoluna bağlanan park yeridir.
Akaryakıt İstasyonu;
Araçların esas itibariyle akaryakıt, yağ ve basınçlı hava gibi ihtiyaçlarının sağlandığı yerdir.
Muayene İstasyonu;
Araçların yüklü veya yüksüz olarak sabit veya taşınabilir cihazlarla tartıldığı yerdir. |
